Hieronder vind je de originele tekst van een mail door juffrouw Yolanda van groep 7. Zij deelt daarin hoe waardevol zij een les Geweldloze Communicatie in de klas heeft ervaren en hoe dit voor haar bijdraagt om ‘op een positieve en verbindende manier met elkaar om te gaan’.
Beste ouders,
Vorige week woensdag kwam Jasper*, de vader van Tom, in de klas om te vertellen over Geweldloze Communicatie. Het werd een les waarin de kinderen onder meer kennis maakten met verschillende gevoelens, waarna werd ingezoomd op het gevoel boos, en wat daar voor onvervulde behoefte aan ten grondslag kan liggen. Ik heb Jaspers inbreng als heel waardevol ervaren en merkte dat het ook door de kinderen heel goed ontvangen werd. Er was herkenning, er werden wakkere vragen gesteld en ervaringen gedeeld.
In de bijlage vinden jullie een ‘herinneringskaart’, zoals de kinderen die ook uitgedeeld hebben gekregen. Vandaag hebben we op een voor mij kwetsend voorval van gisteren teruggeblikt met behulp van deze kaart. Ik heb het als een ontwapenend gesprek ervaren, en ik kan me indenken dat dit ook bij kinderen indruk heeft gemaakt.
Ik hoop dat we met dit exemplarische voorbeeld in onze rugzak verder op weg kunnen om te leren op een positieve en verbindende manier met elkaar om te gaan. Ik heb daar (nog meer) vertrouwen in.
De kaart kan wellicht thuis ook een hulpje zijn om gevoelens en behoeftes naar elkaar te benoemen. Zie het anders als informerend.
Fijne avond. Hartelijke groeten, juf Yolanda
* Op verzoek van Jasper zijn alle namen in dit voorbeeld geanonimiseerd vanuit overwegingen van zorgvuldigheid en privacy
