“We must always remind ourselves that we are not engaged in a power struggle, whatever the other side may think, but in a learning process that has the potential to benefit everyone. Our ultimate goal, if it’s at all possible, is to rebuild relationships.”
Michael N. Nagler, The Nonviolence Handbook. A Guide for Practical Action (San Francisco 2014) 30.
De afgelopen tijd ben ik weer meer betrokken bij conflicten tussen mensen. In mijn privéleven, in de vorm van een luisterend oor tijdens een training, in de vorm van mediation, of als onderdeel van teamcoaching.
Ik zie me in oude valkuilen stappen.
Ik zie gebeuren dat mensen keer op keer op oude pijnen stuiten in nieuwe relaties.
Ik zie gebeuren dat er nieuwe ruimte ontstaat in oude relaties.
Ik zie mensen worstelen met de effecten van keuzes die op andere plekken gemaakt zijn.
We veranderen de wereld met 1 gesprek tegelijk, en kunnen kiezen welk gesprek dat is, kan ruimte geven. Drie vragen helpen me:
1. Welk conflict vraagt aandacht?
Is het de spagaat in mijzelf, is het een actie van een ander? Als ik met 4 collega’s in een kamer van 12 m2 zit te bellen en twee collega’s luchten naar elkaar hun hart over een andere collega, dan ervaar ik de effecten van tenminste 3 conflicten: de onrust en irritatie in mijzelf, de relatie tussen collega’s, en de huisvestingskeuzes die het managementteam heeft gemaakt.
2. Wanneer en met wie ga ik het aan? Wat kan in het moment, wat kan later? En voer ik het gesprek in mijzelf, of met de ander(en)?
In dat kantoortje met collega’s kan ik kiezen uit allerlei opties: los ik het nu in mijzelf op, spreek ik me uit naar mijn twee collega’s, neem ik me voor om morgen de leidinggevende aan te spreken over de huisvesting? Mijn behoefte (h)erkennen is een ervaring die me bevrijdt als ik verstrikt geraakt ben in allerlei oordelen en verhalen over hoe het hoort en wie gelijk heeft. Soms lost het ongemak of de pijn op als ik erken wat er in mij gebeurt en soms is dat genoeg. Soms is het nodig iets te uiten. Geweldloze Communicatie is voor mij een pad van ontdekking om mijn waarheid hardop te kunnen delen met anderen, waar ik soms geoefend en geconditioneerd ben om mijn mond te houden.
3. En hoe ga ik het aan?
Een geweldloze aanpak, zo lees ik Nagler, veronderstelt oog houden voor behoeften. Onderzoeken welke behoeften er spelen, die met nieuwsgierigheid en mildheid benaderen, en manieren leren om die behoeften in verbinding vorm te geven. Dat leidt, zo ervaar ik, tot gesprekken waarin behoeften naast elkaar kunnen bestaan in plaats van strijden om voorrang. Gesprekken waarin duidelijkheid over mijn behoeften samen kan gaan met begrip voor jouw behoeften.
Heb je al ervaring hebt met Geweldloze Communicatie van Marshall Rosenberg en prikkelt het onderwerpen ‘conflicten’ je? Dan is de Leergang Bemiddelingsvaardigheden o.b.v. Geweldloze Communicatie misschien iets voor jou (start 29/8/2024):
