Ervaring uit ‘De Reis’ (Patricia)

STRAATJE LOPEN, HINK, STAP…..WOW

Waar een paar pittige gesprekken niet goed voor zijn. En begrijp me niet verkeerd. Ik betreur dat deze gesprekken zijn gelopen zoals ze zijn  gegaan. Ik had dit graag anders gezien. Gewoonlijk voel me zeker, kalm en voldaan, wanneer er harmonie overheerst. Ik besef dat dit in samenwerking met anderen niet áltijd kan en dat wrijving,  irritatie, elkaar niet verstaan en elkaar niet horen er soms zijn. Gewoon, omdat er ergens in het gesprek behoeften wel of niet ingevuld worden, waardoor ik mij blind kan  staren op mijn eigen weerstand en hierdoor kan ik er voor de ander helemaal niet meer zijn.

Het niet gehoord worden bracht mij op gedachten en oordelen en deden me bijna volledig geloven dat ik er niet toe doe. Bevestigde bijna dat ik inderdaad in de schaduw sta van de ander. De emoties die ik hierbij voelde trokken mij verder in een spiraal naar beneden. En overschaduwden dat de emoties, die ik voelde, alleen gekoppeld waren aan deze gesprekken; aan deze situaties en niet aan mijn (werkzame-) leven. Dit is waarom ik betreur hoe de gesprekken zijn gelopen. Onzekerheid vanuit onmacht om helder te kunnen vertellen hoe ik in mijn (werkzame-) leven sta.
Zonder hierin uit het oog te verliezen dat een ander ook een aandeel heeft in hoe gesprekken zijn gelopen, hoopte ik met het straatje lopen te onderzoeken waar mijn weerstand vandaan kwam.

Een straatje lopen is voor mij een manier om  ervaringen te onderzoeken. Het is voor mij verrassend dat juist de weerstand die ik ervaarde in de gesprekken mij doet ontdekken dat mijn gevoelens van irritatie, boosheid, onzekerheid en verdriet vanuit het niet gehoord worden mij uiteindelijk doen inzien dat hierachter grotere, niet vervulde behoeften, namelijk die van eigenwaarde en zelfvertrouwen, tevoorschijn komen .

Ik voel mij zeker, energiek en blij vanuit (werk-) plezier, zelfvertrouwen het kunnen bijdragen aan zorg voor mezelf en de ander, wanneer ik ‘boven de stof sta’. Wanneer ik mij bewust ben van mijn kennis en begrijp waar ik over praat. In mijn privé en werk is dit hoe ik er voor anderen kan zijn. Waarom dan niet voor mijzelf?

Dit straatje lopen brengt mij tot mijn doel om verder te werken aan persoonlijke ontwikkeling. En ik ervaar daarin heel bewust een volgende stap.
Door de emoties er te laten zijn, merk ik dat er een innerlijke rust komt. Dat ik meer mee beweeg met wat er op dit moment is en mij er niet tegen verzet. Hierdoor neemt het gevoel van weerstand af. De rust geeft acceptatie en een soort van helderheid op wat er getriggerd werd tijdens de gesprekken, maar ook om te zien wat er nodig is om hier in vervolg anders mee om te kunnen gaan.
Namelijk dat bij herkenning van deze weerstand ik rust pak voordat ik reageer; eerst resumeren en dan reageren vanuit gevoelens en behoeften die op de voorgrond staan met hierbij mijn grenzen in acht neming. Dit verzoek aan mijzelf en onder andere mijn plannen met betrekking tot volgen van bepaalde trainingen; uitwerken en uitvoeren van (werk-) ideeën zullen naar mijn idee leiden tot het vergroten van mijn eigenwaarde, zelfvertrouwen, meer rust en ontspanning, omdat ik dichter bij mezelf blijf. Dichter bij mezelf, omdat ik mij niet verlies in energie stoppen in gevoelens van weerstand, maar de energie gebruik om mijn grenzen aan te geven en mij meer helder te uiten. In plaats van met anderen te overleggen en een gebeurtenis of meerdere in leven te houden door vast te houden aan gevoelens van weerstand.

Ik las laatst dat je de ander niet meer empathie en liefde kunt geven dan de hoeveelheid dat je aan jezelf geeft. Ik dacht altijd dat ik de ander meer gaf dan mijzelf. In mijn privé en werk kost het mij geen tot weinig energie om er voor de ander te zijn. Het gemak, waarmee ik dit doe, doet me denken aan wat Robert Bridgeman zegt over ‘volg de passie van je ziel’ .
Hoe mooi zou het zijn dat dit straatje lopen niet alleen heeft geleid tot inzicht van de gebeurtenissen, maar ook tot aanzet van meer zelfempathie en inspiratie om mijn hart te volgen. Ik ben klaar voor volgende stappen. Jij ook?

Hink, stap….wow!

Patricia (deelnemer aan o.a. De Reis)