In juni stuurden we onze 100e inspiratiemail rond. Voor ons was dat aanleiding om een persoonlijk inkijkje te geven in wat Geweldloze Communicatie voor ieder van ons betekent en waarom het ons, al zo lang, inspireert. In deze blog de ervaring van Christiaan.
Deze wereld hangt van verbinding aan elkaar, zij is voor mij een wonder van samenhang. Die verbinding uit zich op allerlei manieren. Als de ganzen in het najaar overvliegen en de bijen rond de lavendel zwermen, denk ik daaraan. Als ik wollig wakker word na een avond die gezellig was, denk ik daaraan. Als ik overtuigd ben van mijn gelijk en in een welles-nietes-discussie terechtkom, denk ik daaraan. Als een virus zich verspreid en we samen manieren vinden om daarmee om te gaan, denk ik daaraan. Soms is de samenhang duidelijk, soms is het voor mij een kwestie van overgave en aanrommelen.
Geweldloze Communicatie draait voor mij om een voortdurende ontdekking van hoe die verbinding werkt. In mijzelf, tussen mij en anderen en in de wereld waarvan ik deel uitmaak. Bij ‘Geweldloze Communicatie’ denk ik aan het werk van Marshall Rosenberg en anderen. Het geeft me handvatten om steeds weer in denken, taal en doen de weg naar verbinding terug te vinden.
Op dit moment is mijn jongste zoon ernstig ziek. Bij hem aanwezig zijn, ruimte ervaren voor wat hij doormaakt en ikzelf, de gesprekken die we voeren met artsen, het plezier dat we in ons gezin hebben als we thuis zijn en de dankbaarheid die ik ervaar bij de support van mensen om ons heen… ze wortelen in de beoefening van Geweldloze Communicatie en geweldloze communicatie.
Christiaan Zandt
