In juni stuurden we onze 100e inspiratiemail rond. Voor ons was dat aanleiding om een persoonlijk inkijkje te geven in wat Geweldloze Communicatie voor ieder van ons betekent en waarom het ons, al zo lang, inspireert. In deze blog de ervaring van Martin.
Als ik de tijd neem om me te verbinden met wat Geweldloze Communicatie voor me betekent lukt me dat alleen als ik mijn ogen sluit. Dat is omdat het zoveel voor me betekent en, in de 19 jaar dat ik er nu mee bezig ben, ook verschillende dingen heeft betekend. De eerste jaren, toen ik in Brazilië woonde, was het vooral inspiratie en richting. Marshall als persoon, Geweldloze Communicatie als gedachtegoed en helderheid dat ik hier mijn verdere leven aan wilde wijden. Toen ik terugkwam in Nederland verschoof dat meer naar persoonlijke groei en verbinding, mijn favoriete manier om relaties vorm te geven. En, zoals meestal als je een voorkeursstrategie hebt, niet al mijn relaties hebben dat overleefd…
Aansluitend daarop kwam de focus meer en meer te liggen op het bijdragen aan een mooiere wereld door de verspreiding van Geweldloze Communicatie (via het GC-festival, de Train de trainer, de Kring) en later om Verbindende Communicatie-programma’s te maken voor organisaties. En, sinds een jaar of vijf, ligt de nadruk (nog) meer op het leven van het gedachtegoed met collega’s binnen Ai-opener, mijn gezin en mensen daarbuiten.
De laatste tijd ben ik me er bewust van geworden hoe groot het belang voor mij is van zelf-verbinding. Vandaar ook mijn start om mijn ogen te sluiten. Op dit moment is Geweldloze Communicatie, naast yoga en meditatie, mijn meest effectieve manier om me met mezelf te verbinden. En, grappig genoeg, lijkt het wel of alles wat ik eerder heb genoemd dan als vanzelfsprekend ontstaat.
